Kamil Stoch

ur. 1987 w Zakopanem

Godny następca Adama Małysza. Mistrz. Trzykrotny złoty medalista igrzysk olimpijskich, dwukrotny mistrz świata w skokach narciarskich, dwukrotny zdobywca Kryształowej Kuli, trzykrotny tryumfator Turnieju Czterech Skoczni. Jeden z najbardziej utytułowanych polskich sportowców. A przy tym ujmujący, skromny człowiek. Po latach przyznał, że najlepsze rezultaty odnosił wtedy, gdy bawił się skokami, a nie napinał na wyniki…

Stoch pochodzi z Zębu w powiecie tatrzańskim, jednej z najwyżej położonych miejscowości w Polsce (dlatego nazywa się go „Rakietą z Zębu”). Uczył się jeździć na nartach już jako kilkulatek. Najpierw trenował kombinację norweską, potem spróbował skoków – i przy nich pozostał. Może dlatego, że w młodości obserwował sukcesy Adama Małysza; kiedy ten ostatni zdobywał Kryształową Kulę w 2001 r., Stoch chodził do gimnazjum i trenował.

Piął się w górę bardzo szybko. W 2004 r. wystąpił po raz pierwszy w Pucharze Świata i zajął 49. miejsce. Rok później, w Pragelato, był już na miejscu 7., a na mistrzostwach świata w Libercu w 2009 r. – 4. W 2011 r. zdobył natomiast najwyższe miejsce na podium podczas startu w Zakopanem. Dwa lata później został mistrzem świata w skokach na dużej skoczni w Val di Fiemme (plus brąz drużynowo). W sezonie 2013/2014 wywalczył też swoją pierwszą Kryształową Kulę (kolejną – w sezonie 2017/2018).

W 2014 r. na IO w Soczi, drugiego dnia zmagań na normalnej skoczni, Stoch zdobył swój pierwszy złoty medal olimpijski (i pierwszy polski od czasów Wojciecha Fortuny w Sapporo w 1972 r.). Kilka dni później zgarnął też złoto olimpijskie na dużej skoczni. Na dokładkę polska drużyna zajęła 4. miejsce na dużej skoczni.

Choć już wówczas Stoch był znany i rozchwytywany przez media, wolał trenować, niż wypowiadać się przed kamerą. Nie chciał też być gwiazdą w ekipie skoczków. Podkreślał: „Bycie ponad innymi – to nie dla mnie”. Po wygranych zwierzał się „Przeglądowi Sportowemu”: „(…) w dalszym ciągu to jest taki piękny sen, z którego nie chcę się obudzić. Kilka lat temu marzyłem o tym wszystkim i do tego dążyłem. Chciałem być mistrzem olimpijskim i mistrzem świata. Chciałem też wygrać Kryształową Kulę. Tylko że wtedy te marzenia były takie odległe”.

Skoczek nie zwalniał tempa i dorzucał kolejne medale do swojego worka: w 2017 r. na MŚ w Lahti znowu był najlepszy, a 2 lata później na MŚ w Seefeld wywalczył srebro. W 2018 r. podczas IO w koreańskim Pjongczangu Polak zdobył kolejne 2 medale na dużej skoczni: złoty w skokach indywidualnych i brązowy w konkursie drużynowym. Trzykrotnie tryumfował również w Turnieju Czterech Skoczni, ostatni raz w sezonie 2020/2021.

Stoch jest laureatem wielu odznaczeń, m.in. Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski, dwukrotnie też wybrano go Sportowcem Roku w plebiscycie „Przeglądu Sportowego” (2014 i 2017). Ponadto Poczta Polska wydała znaczek z jego podobizną.


Ministerstwo

 Projekt współfinansowany ze środków
Ministerstwa Sportu i Turystyki

KGHM

Partner Strategiczny

Instytut Łukasiewicza

Realizator