ur. 1985 w Rawiczu
Jedna z najbardziej utytułowanych polskich lekkoatletek. Trzykrotna mistrzyni olimpijska (Londyn, Rio de Janeiro, Tokio), czterokrotna mistrzyni świata i Europy w rzucie młotem. Przez długi czas niepokonana w swojej dyscyplinie. Subordynowana i konsekwentna; jak twierdzi, rodzice wychowali ją na twardzielkę.
Już jako mała dziewczynka od lalek wolała chodzenie po drzewach i towarzystwo chłopaków. Jednego, który jej dokuczał, zamknęła za karę w kontenerze na śmieci. Zaczynała od kilku dyscyplin: trenowała rzut dyskiem w rodzimym klubie Kadet w Rawiczu i tzw. żużel na rowerach (speedrower, rower bez hamulców) – w 1998 r., jako 13-latka, została nawet drużynowo mistrzynią Europy juniorów w tej dyscyplinie. Ostatecznie stanęło na młocie; Włodarczyk była m.in. zawodniczką AZS-AWF Poznań.
Od początku miała mocne wsparcie rodziców (jej ojciec był prezesem klubu speedrowerowego). Jak wspominała, jej stypendium na AWF wynosiło 300 zł. Koleżanki rezygnowały ze sportu, bo nie były w stanie utrzymać się za taką kwotę. Jej finansowo pomagali tata i mama, choć nigdy im się nie przelewało.
Pierwszy raz na podium jako seniorka stanęła w 2006 r. – zajęła wówczas 3. miejsce w mistrzostwach Polski w Bydgoszczy. Dwa lata później podczas zimowego pucharu Europy w Splicie zdobyła 1. miejsce. Poprawiała swój wynik z zawodów na zawody; na MP w 2008 r. sięgnęła już po srebro. W tym samym roku na igrzyskach w Pekinie była 6. To dodało jej skrzydeł i ambitna 23-latka zaczęła trenować jeszcze mocniej.
Na mistrzostwach świata w Berlinie w 2009 r. wywalczyła w pięknym stylu złoty medal i pobiła rekord świata (77,96 m). Posypały się nagrody i zaproszenia: od Pałacu Prezydenckiego po Złote Kolce i nominację do tytułu najlepszej lekkoatletki roku IAAF.
W 2010 r. podczas Festiwalu Lekkoatletycznego w Bydgoszczy Włodarczyk poprawiła własny rekord świata na 78,30 m.
W 2012 r. podczas olimpiady w Londynie zdobyła srebrny medal (kilka lat później zamieniony na złoty po dyskwalifikacji Tatjany Łysienko za doping). Zadedykowała go Kamili Skolimowskiej – serdecznej koleżance, zmarłej mistrzyni w rzucie młotem z IO w Sydney (to właśnie rodzice Kamili pomogli Anicie, gdy ta przeniosła się do Warszawy). Na kolejnych igrzyskach, w Rio de Janeiro w 2016 r., po raz kolejny pobiła rekord świata, a także rekord olimpijski (82,29 m), i sięgnęła po złoto. Podczas olimpiady w Tokio (2020/2021) znowu stanęła na najwyższym stopniu podium, pozostawiając konkurencję daleko w tyle. Jako pierwsza lekkoatletka w historii zdobyła trzeci złoty medal olimpijski z rzędu w tej samej konkurencji.
W międzyczasie młociarka wywalczyła kolejne złote medale: 3 na MŚ (Moskwa 2013, Pekin 2015, Londyn 2017), 4 na ME (2012, 2014, 2016, 2018) oraz 9 na MP (2009–2018).
Magazyn „Track & Field News” uznał ją za najlepszą lekkoatletkę dekady. Została też odznaczona Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.