ur. 21 sierpnia 1988 w Warszawie
Piłkarz grający na pozycji środkowego napastnika, jeden z najlepszych na świecie. Od wielu lat związany z Bayernem Monachium, z którym odnosi największe sukcesy (m.in. klubowy mistrz świata 2010, mistrz Niemiec nieprzerwanie od 2014 r.). Piłkarz Roku 2020 FIFA i UEFA. Rekordzista zapisany w „Księdze rekordów Guinnessa” i kapitan reprezentacji Polski.
Takich mistrzów jak „Lewy” nie ma wielu: przestrzegających diety, posłusznych trenerom i lekarzom, zdyscyplinowanych, regularnych. Lewandowski konsekwentnie wspinał się po szczeblach piłkarskiej kariery, budując swoje umiejętności. Fachowcy cenią w jego grze nie siłę, lecz inteligencję, precyzję, dojrzałość na boisku. Jest szybki, wszechstronny i ciągle się uczy.
Syn piłkarza i siatkarki, karierę zaczynał w Varsovii i Legii Warszawa. Tam doznał pierwszej poważnej kontuzji. Klub nie przedłużył z nim kontraktu, a piłkarz był zrozpaczony. Szybko się jednak podniósł – jako zawodnik Znicza Pruszków został królem strzelców II i III ligi.
W 2008 r. Lech Poznań kupił Lewandowskiego za 1,5 mln zł. Tam też jego krajowa kariera ruszyła z kopyta. Pokazał swój talent już od pierwszego meczu. Z Lechem zdobył Puchar Polski, Superpuchar Polski, w końcu tytuł mistrza Polski (2010). Z dorobkiem 18 strzelonych bramek został królem strzelców Ekstraklasy. W Polsce zyskał status gwiazdy.
Nic dziwnego, że szybko upomniały się o niego zagraniczne kluby. W 2010 r. piłkarz został sprzedany Borussii Dortmund za rekordową sumę niemal 5 mln euro. Pierwsze mecze pokazały, że było warto: „Lewy” strzelił pięknego gola z przewrotki w meczu z Sportfreunde Lotte oraz gola w meczu z gwiazdami: Manchesterem. Potem jednak była sinusoida – dobre mecze przeplatały się ze zmarnowanymi okazjami oraz brakiem powołania do podstawowej jedenastki. Po piłkarzu brutalnie przejechały się również niemieckie media. Ale to go nie złamało i robił swoje.
Krytykanci szybko ucichli, bo Lewandowski grał coraz lepiej. W wielkim stylu zdobył z Dortmundem mistrzostwo Niemiec (dwukrotnie) i Puchar Niemiec (2012). Jego zespół pokonał Bayern Monachium 5:2, z czego Polak wbił 3 gole. A w legendarnym dziś meczu z Realem Madryt (pierwszym półfinałowym meczu Ligi Mistrzów w 2013 r.) „Lewy” strzelił przeciwnikom 4 bramki. Jego zespół dotarł do finału, a on sam stał się zawodnikiem światowej klasy.
W 2014 r. piłkarz trafił do Bayernu Monachium (5-letnia umowa warta 60 mln euro). Mimo poważnej kontuzji (m.in. złamanie nosa) strzelał nieźle i wywalczył tytuł mistrza Niemiec. W 2015 r., podczas meczu niemieckiej ligi, zdobył 5 goli w ciągu 9 minut. Ten wyczyn został zapisany w „Księdze rekordów Guinnessa”.
Eksperci zwracali uwagę na niesamowitą regularność Polaka. Sześciokrotnie został królem strzelców Bundesligi (w sezonie 2020/2021: 41 bramek), a pięciokrotnie – królem strzelców Pucharu Niemiec. Na arenie międzynarodowej był też królem Ligi Mistrzów UEFA (2019/2020), eliminacji mistrzostw Europy 2016 oraz europejskich eliminacji mistrzostw świata 2018.
Bayern z Lewandowskim na pokładzie od 2014 r. rokrocznie zostaje mistrzem Niemiec. W 2020 r. klub zdobył m.in. mistrzostwo krajowe, Puchar Niemiec i puchar Ligi Mistrzów UEFA, „Lewy” zaś został wybrany Piłkarzem Roku UEFA. W 2021 r. monachijski klub został klubowym mistrzem świata (Liga Mistrzów), a polskiego napastnika uznano za najlepszego zawodnika rozgrywek.
W reprezentacji narodowej Lewandowski gra od 2008 r., od 2014 r. jest jej kapitanem. W 2016 r. drużyna dotarła do ćwierćfinałów ME. W 2018 r. na MŚ gracze przeżyli bolesne rozczarowanie: Polska odpadła już w fazie grupowej.
W 2017 r. „Lewy” pobił rekord Włodzimierza Lubańskiego (48 bramek strzelonych w kadrze), wbijając w jednym meczu 48., 49., i 50. gola – został tym samym najlepszym strzelcem w historii reprezentacji.